วันกีฬาสี หนึ่งในวันที่อยู่ในประสบการณ์ในวัยเด็กของหลายๆคน ผมเป็นครูที่ดูแลพาเลทของสีส้ม ช่วยนักเรียนทำน้อยสุดแล้ว ปล่อยให้นักเรียนคิดเองทำเอง ครูมีหน้าที่ Support อย่างเดียว เพราะไม่รู้ว่าที่ผ่านมาครูจะคิดให้ตลอดและสั่งนักเรียนทำ เริ่มแรกก็มีปัญหาติดเครื่องนักเรียนให้คิดและลงมือทำนิดหน่อย แต่สุดท้ายก็ได้พาเลทที่ออกมาจากความคิดของนักเรียนจริงๆ งานเกิดและครูไม่เหนื่อย ดีงามที่สุดแล้ว :)
หลายครั้งที่เราเจอปัญหาเรามักจะเครียดและจมอยู่กับปัญหานั้นๆ แต่ถ้าเรามีสติแล้วถอยออกมาดูซักก้าวหนึ่ง ปัญหาต่างๆที่เข้ามามีความหน้าสนใจแตกต่างกันไป ทำให้เกิดการเรียนรู้และความสนุกในการทำงานมากขึ้น ช่วงเตรียมงานก็จะมีความขัดแย้งเกิดขึ้นบ้างเล็กน้อย เช่นเพื่อนไม่ทำงานของตนเองเวลาอยู่ในกลุ่มซึ่งผมก็เห็นและคอยสังเกตต่อไป(ที่ไม่ต่อว่าเพราะผมเรียนรู้ว่าคนเราแตกต่างกัน) เด็กคนนี้ก็ของานกลับไปทำที่บ้านสองครั้ง สิ่งที่เกิดขึ้นก็คืองานที่กลับมานั้นผมเห็นถึงความทุ้มเทเอาใจใส่มาก และผมรู้เลยว่าเขาทำงานเมื่ออยู่คนเดียวออกมาได้ดี มีความรับผิดชอบ...เพราะฉะนั้นอย่าตัดสินใครเพราะแค่
ผมก็เตรียมของผมมาเหมือนกันแต่เห็นประชากรที่ต้องการทำบุญแล้ว ผมเลยตัดสินใจไม่ทำบุญในบาตร เอามาโยนลงที่ปลายทางเลยน่าจะง่ายและเร็วกว่า ถ้าคนเถ้าคนแก่มาเห็น ผมคงโดนดุเป็นแน่แท่ การกระทำใดมีเหตุผลรองรับถือว่ารับได้(พูดเข้าข้างตัวเอง 555)
ผลของความศรัทธาก็เป็นไปตามรูปแยกของกันมันส์มือเลยทีนี้
กีฬาสีคงไม่เหมาะกับผมเท่าไหร่ เสียงก็ไม่มีไปช่วยตะโกน จะไปเต้นก็ไม่เข้าท่าเลยไปลุยกับโครงการของตัวเองต่อ Saturday school กับโครงการเพาะเลี้ยงไส้เดือน
กำลังหาวัสดุทำที่เพาะเลี้ยงไส้เดือน พอดีงบน้อยเลยต้องไปรื้อขยะคุณภาพดีของโรงเรียนมาทำไปได้ฝาชีมาจากโรงอาหารเขาบอกไม่ได้ใช่แล้วเอามาได้เลย ไปเจอชั้นวางของที่ธนาคารขยะเหล็กอย่างดีน่าจะหนักหลายกิโลอยู่ จะเอามาเจาะแล้ววางทาดเลี้ยงไส้เดือน รื้อต่อไปเจอเชือกคุณภาพดีอย่างหนาเดี๋ยวจะเอามาขึงทำแนว
กลับออกมาก็นั่งออกแบบคำนวณว่าจะขนยังไงก็นึกขึ้นได้ว่าจะต้องมีที่กันแสงให้ไส้เดือนด้วย เลยกลับไปขุดใหม่ก็ได้แผ่นไวนิลเลอะฝุ่นแผ่นใหญ่มาแผ่นนึง เอามาล้างน้ำนิดหน่อยงามเลยทีเดียว
สัปดาห์หน้าเครียมสว่าน ค้อนกับเลื่อยจิ๊กซอมาดูสิว่าหน้าตาจะออกมาเป็นยังไงบ้าง รื้อๆพังๆเดี๋ยวก็ได้งานเอง
No comments:
Post a Comment