TFT diary day 34: Project Based Learning (PBL)

     เรื่องราวทั้งหมดมีจุดเริ่มต้นมาจากการที่ผมได้อ่านหนังสือ 21st CENTURY SKILLS Rethinking How Students Learn ซึ่งเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้วที่บอกเล่าปัญหาการศึกษาของสหรัฐอเมริกา และทักษะที่จำเป็นต่อการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 มีอยู่บทหนึ่งที่โดนใจผมมากคือการทำ PBL (Problem Based Learning/ Project Based Learning)

     สมัยเรียนผมชอบทำโปรเจคมาก ช่วงเวลาในการทำ ช่วงเวลาที่เจอปัญหาเราไม่สนุกหลอกแต่ตอนที่ปัญหาค่อยๆแก้ไปได้ เรารู้สิ่งใหม่มากขึ้นเรื่อยๆ เราเติบโตมากขึ้นนั้นหละความสุขในแบบที่ผมชอบมาก ผมจึงโน้มเอียงไปทางการทำโปรเจคมากขึ้น ที่เกริ่นนำด้วยเรื่องนี้ก็เพราะถ้าใครจะเอากระบวนการณ์ไปใช้จะได้เข้าใจที่มาที่ไปในแบบของผมนิดนึง

    ผมก็นั่งคิดเมื่อหลายสัปดาห์ก่อนว่าคณิตศาสตร์จะทำอย่างไรดีให้ โครงงานทั้งสนุก ท้าทายและได้ความรู้เหมาะสมแก่นักเรียนแต่ละระดับชั้น ตอนนั้นคิดไม่ออกเลยว่าจะทำอย่างไรดี เลยเริ่มมามองในสิ่งที่มีบังเอิญว่าช่วงที่ได้ความคิดนี้พึ่งผ่านกิจกรรม Little Builders มาได้ไม่นาน ความสนุกของการสร้างเรื่องบินพลังหนังยางไม่ต้องพูดถึง ดึงความสนใจได้แน่นอน แต่จะให้มาผูกกับวิชาคณิตศาตร์อย่างเดียวก็ดูจะดูเกินเลยไปหน่อย เลยเอาไอเดียไปเสนอให้กับพี่โอ รุ่นหนึ่ง Teach for Thailand ที่สอนวิทยาศาสตร์ม.1 อยู่ว่าจะขอร่วมโครงการกัน

     ตอนแรกผมตั้งใจจะขอเพียงคำแนะนำของพี่ในโครงการ Little Builders เฉยๆว่าต้องไปซื้ออุปกรณ์ที่ไหน แบบเป็นอย่างไร เพื่อที่ได้จะไม่ต้องเริ่มต้นจาก 0 สนทนากันแบบภาษาอังกฤษถูกบ้างผิดบ้าง ก็ได้ความช่วยเหลือเข้ามา พี่เต้ จาก Little Builders อยากที่จะมาช่วยด้วย
     พี่เขาพึ่งไปปรึกษากับทางจิตวิทยาจุฬามาแล้วต้องการเก็บข้อมูลเพิ่มเพื่อพัฒนาแบบทดสอบ ตอนคุยโทรศัพท์ผมก็หน้ามึนมากสอนมาทั้งวัน

จนถึงจุดนี้ผมไม่รู้เลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น เหมือนทำใจรับสภาพทุกอย่างแล้ว คิดไว้แล้วว่าเราเข้ามาเพื่อเรียนรู้ ความผิดพลาดคือการเรียนรู้ที่ดีอย่างหนึ่งจึงเดินหน้าต่อไป ติดต่อโรงเรียนกับทาง TFT เรียบร้อย

     จนถึงวันนี้ที่ผมกำลังจะเล่าจริงๆ หลังจากเกริ่นมาน๊านนาน มันก็วุ่นวายจริงๆอย่างที่คาดไว้นั้นหละ เพราะเรามีเวลาไม่มากในการประดิษฐ์และทำการทดลอง จากเดิมเวลาในการสร้างที่ต้องใช้ 3 ชั่วโมงต้องลดลงให้ต่ำกว่า 1 ชั่วโมง เพื่อที่จะได้มีเวลาในการทำการทดลองเก็บข้อมูล ผมจึงปรึกษากันไว้ก่อนว่าเราจะตัดส่วนที่ทำยากทิ้งไปคือส่วนใบพัด เพื่อตัดปัญหาด้านคนดูแลช่วยแก้ปัญหาที่น้อยและเวลาที่จำกัดไป

     ถึงกระนั้นปัญหาก็เกิดขึ้นมากมาย เราทำไม่ทันที่จะทดลองเพราะการตัดปีกที่ช้า เราประเมินเวลาผิดพลาดไป อุปกรณ์ในการตัดปีกน้อยเกินไป ชิ้นส่วนใหม่ที่ไม่เคยให้นักเรียนที่ไหนลองทำมาก่อนมีส่วนที่ยากกับนักเรียน การดูแลที่ไม่ทั่วถึง โดยสรุปแล้วก็โอเคนะปัญหาแค่นี้เอง 555

อย่างไรก็ดีนักเรียนสนุกก็โอเคแล้วครับ ^^

เบื้องหลังอุปกรณ์ต่างๆต้องขอบคุณนักเรียนหลายๆคนที่มาช่วยกันตัด

     กลับมาสู่ Part การสอนในวันนี้และหลายวันที่ผ่านมาบ้าง ผมเริ่มสังเกตถึงความขึ้นลงของคุณภาพการสอนของตนเอง จึงเริ่มถามกับตัวเองจนได้คำตอบว่าผมไม่ได้ทำบันทึกหลังสอน และการเตรียมเนื้อหาไม่ดีพอ ซึ่งค้นพบว่าการเตรียมตัวสอนคณิตศาสตร์ด้วยการเรียนซ้ำอีกครั้งผ่าน Khan Academy ช่วยได้เยอะมากการเรียนครั้งนี้ไม่ใช้เพื่อความรู้เนื้อหาอย่างเดียว แต่เพื่อเรียนรู้วิธีการสอนด้วย

     วันนี้เนื่องจากเป็นวันสุดท้ายของปี 2558 ผมเลยให้นักเรียนเขียนเป้าหมายพัฒนาตนเองในอีก 1 เดือนข้างหน้าด้วยหัวข้อ New Year, New You ถือโอกาสนี้สอนการตั้งเป้าหมายแบบ SMART ไปด้วยเลยเสียเวลาไปครึ่งชั่วโมง แต่เพื่อคุณลักษณะอื่นๆที่ต้องการสอดแทรกให้นักเรียนแล้วผมว่าคุ้มค่านะ ผมให้นักเรียนเขียนเป้าหมายของตนเอง พร้อมกับเขียนคำด่าตัวเองถ้าทำไม่สำเร็จ และคำชมตนเองที่ทำได้สำเร็จลงไปด้วย พอดีสัญญากับนักเรียนไว้ว่าจะไม่เปิดอ่าน เลยไม่รู้เลยว่าพวกเขาเขียนอะไรกัน Oh Shit!  = = เป็นกิจกรรมที่วัดผลไม่ได้โดยสิ้นเชิง ได้แต่ภาวนาว่าจะเปลี่ยนพวกเขาได้ไม่มากก็น้อย จนถึงจุดนี้ก็ยังคงรู้สึกว่ามีนักเรียนทำให้เสียใจอยู่บ้าง แต่เพราะมองว่าตัวเองยังไม่ดีพอเลยไปโทษใครไม่เจ็บ และเดินหน้าตัวไป เป็นครูคนใหม่ในปีใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิม

พรุ่งนี้จะได้บินกันหนึ่งห้องแล้วนะ บุญรักษานักเรียนทุกคน

ขอยืมนักเรียนห้องหนึ่งมาเป็นนายแบบหน่อยนะ :D