หมดไปแล้วกับสัปดาห์แรก ความรู้สึกในวันนี้หมดพลังมาก แต่ก็ยังเอาแรงไปเล่นกับเด็กต่อ วันนี้ข้อมูลจาก ข้อสอบวินิจฉัย (Diagnostic test) ใกล้จะสมบูรณ์แล้ว นักเรียนบางคนก็ถามถึงคะแนนของตัวเอง ผมก็เลยมานั่งคิดว่าจะเอาผลการทำสอบไปทำอะไรให้นักเรียนดี นอกจากแค่เอามาประเมินความก้าวหน้า และสำหรับวางแผนการสอน
ในตัวข้อสอบเป็นสิ่งที่นักเรียนควรจะทำได้ ผมเลยคิดว่าจะบอกระดับความสามารถทางคณิตศาสตร์ ให้กับนักเรียน และใช้คะแนนเป็นแรงจูงใจในการพัฒนาของพวกเขา
ผมตั้งใจจะให้คะแนนกับความอดทนพยายาม (Grit) การพัฒนาการ (Improvement) และการช่วยเหลือผู้อื่น (Helping other) ในกรณีของเด็กที่เก่งก็ควรเรียนรู้ที่จะแบ่งปันด้วย ดาวที่ได้จากการสอบจะเป็นดาวสีฟ้า แต่ดาวที่เกิดจาก 3 ด้านที่ผมวางไว้จะเป็นดาวสีแดง และให้คะแนนดาวสีฟ้า 3 ดวง เท่ากับดาวสีแดง 1 ดวง
ปัญหาที่ผมยังกังวลอยู่มีเพียงนักเรียนจะร่วมมือด้วยหรือเปล่า ผมพร้อมที่จะช่วงพวกเขาในทุกช่วงเวลาที่ผมว่างแน่นอน ถ้าพัฒนาได้มากการเรียนในห้องเรียนก็จะสนุกขึ้น และถ้านักเรียนเรียนรู้ที่จะแบ่งปันยิ่งดีใหญ่ เพราะผมสอนคนเดียวคงสร้างผลกระทบได้มากเท่าไร
ต่อจากนี้จะเป็นของจริงที่จะเกิดขึ้นในโรงเรียน สัปดาห์แรกยังไม่มีการเรียนการสอนมากนัก ทำให้ความกังวลใจของผมก็ยังคงมีอยู่ ทั้งตื่นเต้น ท้าทายและกังวล ในเวลาเดียวกัน มีอะไรหลายอย่างที่อยากจะทำ ถ้าผลออกมาดีอาจจะได้มีโอกาสมาแบ่งปันอีกในบทความหน้า
ขำๆในวันนี้
เนื่องจากนักเรียนบอกผมพูดไม่ชัด วันๆเอาแต่พกย้ามไปสอนนักเรียนเลยถามว่า "ครูเป็นคนเหนือหรอค่ะ" ครูก็เลยตอบว่า "ใช่ ครูเป็นคนเหนือคน"
ไม่รู้ทำไมนักเรียนชอบถามที่อยู่ของครูจังเลย นักเรียนถามว่า "ครูมาจากไหนหรอค่ะ" ครูก็ตอบว่า "ครูมาจากบ้านค่ะ"
และสำคัญอย่างยิ่งคำถามที่ดูเหมือนจะเป็นคำอุทานมากกว่าคำถาม "ทำไมครูสูงจังค่ะ" ครูก็เลยถามกลับ "แล้วทำไมเราเตี้ยจังหละ"
ผมมักจะสอนนักเรียนเสมอว่า "จุฬาลงกรณ์นั้นเข้ายากนะ เพราะว่ามันลงกร"
ทั้งหมดนี้นักเรียนจะ เอิ่มใส่ผมตลอดเลย ครูรู้สึกว่าครูเป็นอาชีพตลกไม่น่ารุ่งเท่าไรเลย T^T
 |
| Today, I'm a waiter. |
 |
| Today, I'm the world Jenga competition challenger. |
ต้องทำรหัสเรียกความพร้อมใหม่ ไว้สำหรับเด็กชอบง่วงไว้ดึงสมาธิ
เอาลำโพงไปเปิดบาบานัมตอนต้นคาบ และสุดท้ายเอารองเท้ากีฬาไปทิ้งไว้ที่โรงเรียน
No comments:
Post a Comment