Teach for Thailand day 17: Go fast go alone go far go together!

สิ่งที่ผมกลัวมากที่สุดตอนนี้คือการจัดกลุ่มนักเรียน ยื้อมาหลายสัปดาห์ที่ไม่ได้ตั้งกลุ่มให้ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่ค่อยมั้นใจว่ามันจะช่วยให้การเรียนดีขึ้นหรือแย่ลงกันแน่ แต่ที่แน่ๆเกิดการเปลี่ยนแปลงแน่นอน จะต้องเจอกับแรงเสียดทานต่างๆนาๆ นักเรียนลอกงานมาส่งทำอย่างไร ถ้ากลุ่มไม่ได้ช่วยให้คนเก่งช่วยคนอ่อนหละ เกิดคนในกลุ่มไม่มาจะช่วยนักเรียนอย่างไร

แต่ก็นั้นหละเราต้องกล้าที่จะลองสิ่งใหม่ๆ ไม่มีใครรู้หลอกว่าวิธีการไหนดีที่สุดสำหรับนักเรียนของเรา ถ้าไม่ดีก็แค่ล้มไปและบอกเหตุผลกับนักเรียน แต่ตอนนี้ต้องทำให้เต็มที่ที่สุดให้พวกเขา ก้าวไปข้างหน้าพร้อมๆกันด้วยเครื่องมือใหม่นี้

วันนี้นักเรียนดูไม่มีกระจิตกระใจพร้อมที่จะเรียนเท่าไร เพราะพึ่งซ้อมเดินสวนสนามเสร็จ และมีงานทำกระทงที่่ต้องทำส่ง ผมเลยใช้คาบนี้จับกลุ่มนักเรียน และให้เวลาพวกเขาช่วยกันเคลียร์งานที่เหลือทั้งหมด

ปัญหาตอนนี้คือคนที่ไม่เคยทำเลยก็ต้องลอกเพื่อนเพื่อมีส่ง เพราะผมตั้งกฎว่าถ้าไม่ส่งพร้อมกันทั้งหมด ผมจะไม่ตรวจให้คะแนน ถึงอย่างงั้นผมก็คิดว่ายังดีกว่าเขาไม่ทำอะไรเลย ที่เหลือคือหาวิธีกระตุ้นนักเรียนที่ไม่ได้เรียน ให้เขาต้องพยายามพัฒนาตนเอง เรียนรู้มากขึ้นเพื่อทีมของตน อาจจะต้องสร้างแรงกดดันบ้างเล็กน้อย

ในการจับกลุ่มหนึ่งคนในทีมนี้จะมีหน้าที่เป็น Manager ซึ่งมีหน้าที่คอยรวบรวมงานของเพื่อนๆ ถึงอย่างงั้นก็มีอยู่คนหนึ่งที่เหมือน เกิดความผิดพลาดในการเลือก เพราะผมเลือกจากคะแนนสอบ เขาไม่ได้ดูเป็นคนขยันและรับผิดชอบขนาดนั้น แต่คิดดูอีกทีลองให้โอกาสเขาดู ดูว่าถ้ามีหน้าที่มากขึ้นเขาจะพัฒนาตนเองมากขึ้นหรือไม่

สำหรับห้องม.1 นั้นยังเกิดความสับสนวุ่นวายอยู่มากในการจัดกลุ่ม กว่าจะจับกลุ่มกันเสร็จก็ใช้เวลาไปเกินครึ่งชั่วโมง ครั้งหน้าคงจะต้องทำทุกอย่างให้กระจ่างมากขึ้น ลำดับขั้นตอนให้ดีขึ้น ทำตารางให้นักเรียนให้ชัดเจน

ปิดท้ายด้วยการติวโอเน็ตวันแรก เป็นการติวผ่านคลิปวีดีโอ ก็มีการหยุดอธิบายบ้างเป็นช่วงๆ